Κτήμα Σπυρόπουλος

Εκτός από την δημιουργία του σύγχρονου οινοποιείου τoυ κτήματος το 1987, η οικογένεια Σπυρόπουλου ασχολείται με την παραγωγή κρασιού στη γη της ορεινής Αρκαδίας, σε βάθος πέντε γενεών, από το μακρινό 1860. Το περίφημο motto «Et in Arcadia ego», του ομώνυμου πίνακα του Nicolas Poussin – η ανασύσταση δηλαδή του αρχέγονου αρκαδικού τοπίου και του ειδυλλιακού, αρκαδικού τρόπου ζωής – διέπει σχεδόν «γονιδιακά» όλες τις εμφιαλώσεις μας.

Το κτήμα όμως δεν έμεινε μόνο εκεί, προσκολλημένο σε μια στείρα αντίληψη του παρελθόντος. Διατηρώντας  την παραδοσιακή του ταυτότητα, δεν φοβήθηκε να πρωτοπορήσει για τα δεδομένα των αρχών της «πρώιμης», από οινικής άποψης, δεκαετίας του ’90. Όταν δηλαδή καλλιέργησε με κατεξοχήν βιολογικές μεθόδους, κι όταν επανευφήρε το Μοσχοφίλερο ως βάση δημιουργίας τόσο για ροζέ κρασί, όσο και για αφρώδη οίνο με την μέθοδο Charmat.

Επίκεντρο των δραστηριοτήτων του, οι δύο εμβληματικές περιοχές ΠΟΠ, το οροπέδιο της Αρχαίας Μαντινείας και η περιοχή της Αρχαίας Νεμέας, όπου βρίσκονται οι Αμπελώνες του κτήματος και τα δύο οινοποιεία.

Σήμερα το κτήμα συνεχίζει με προσήλωση την καλλιέργεια με βιολογικές μεθόδους, έχοντας πια επεκτείνει την πιστοποίηση τόσο με τον επικαιροποιημένο, σχετικό Ευρωπαϊκό Κανονισμό, και τον κανονισμό του USDA, αλλά και τα όσα προβλέπονται στο πρωτόκολλο Delinat.

Το 2020 αποτέλεσε ένα έτος σταθμό για το Κτήμα Σπυρόπουλος, αφού άλλαξε εκ βάθρων την οπτική του εικόνα, σηματοδοτώντας έτσι τη μετάβαση στην νέα γενιά του κτήματος. Θεώρησε αναγκαία την οπτικοποίηση των νέων οινοποιητικών του κατευθύνσεων και αναζητήσεων, όπως και την επαναπροσέγγιση της πρώτης ύλης – των αμπελώνων – πάντοτε, στη βάση της βιολογικής καλλιέργειας, στην οποία το Κτήμα Σπυρόπουλος εξαρχής επένδυσε. Κατ’ ουσία, επανασυστήθηκε στο παλαιό και πιστό οινικό κοινό του, ανοίγοντας παράλληλα διάπλατα τις «πόρτες» του και στο νέο.